14-10-2011 NIEUWE CD VAN PETER DONS HEET “MOONLIGHT AND ROSES”
Maandag 17 oktober 2011 komt de eerste Engelstalige cd van Peter Dons uit. Na 2 Nederlandstalige cd’s, “HOOG TIJD” in 2007 en “WAt WAREN WE GROEN TOEN” in 2009 was het nu tijd voor een Engelstalige cd.
De cd heet “MOONLIGHT AND ROSES” en is een tribute aan de sympathieke zanger Jim Reeves.(James Travis Reeves, geboren in Galloway (Texas) op 20 augustus 1923, overleden in Nashville (Tennessee) op 31 juli 1964. Zijn alias was Gentleman Jim een Amerikaans countryzanger die bekend stond om zijn warme fluwelen stem.)
Op deze cd staan 10 liedjes van deze zanger. De liedjes zijn ingezongen in de maanden Juli en Augustus in studio High Waves te Maasland. Het resultaat is verbluffend geworden en de eerste reacties zijn lovend.
In het verleden kreeg Peter tijdens optredens veel vragen of hij de liedjes van Jim Reeves, die hij ook tijdens die optredens zong, niet op een cd had staan. Deze verzoeken bleven zich herhalen en heeft hij de stoute schoenen aan getrokken en een cd van alleen maar liedjes van Jim Reeves opgenomen. Alle 3 de cd’s zijn in eigen beheer opgenomen en Peter heeft hiermee wel nek uitgestoken. Van de eerste 2 cd’s zijn er in de jaren aardig wat verkocht, maar er staan er altijd nog een aardig aantal in de garage. Het is dus afwachten wat de verkoop van deze cd gaat doen. Momenteel wordt heel veel gebruik gemaakt van
internet en veel mzuiek wordt ook gedownload. U kunt ook deze cd downloaden via http://www.legaldownload.net/Peter-Dons of bestellen via info@peterdons.nl. De liedjes zijn ook te beluisteren en te downloaden via zijn website www.peterdons.nl
26-04-2011 ROLLATOR ROCKEN MET PETER DONS
Apr 20th, 2011 | By Iris Hermans | Category: Cultuur en Media
In het Cultuurcentrum Larenkamp in Charlois worden regelmatig seniorenmiddagen georganiseerd. Meer dan vijftig ouderen komen er altijd op af.
Ze spelen bingo en drinken Fanta met een rietje, met een koekje erbij. Vanmiddag mag zanger Peter Dons het gezelschap vermaken.
Ondanks de vrolijke gezichten en positieve geluiden van de bezoekers, is het nog helemaal niet zeker dat de seniorenmiddagen blijven bestaan,
de huur van het pand is overgenomen en de toekomst in onzeker. Vandaag lijkt dat gelukkig nog heel ver weg en geniet iedereen zichtbaar van de zanger slash entertainer.
Lillian Huizer is activiteitenbegeleidster van het centrum. Ze doet haar werk met een lach, “Het is zo’n leuke baan.” Ze is de jongste, “Iedereen hier is minimaal 55, nog
vijf jaar en dan ben ik ook zo oud.” Ze zucht, met een knipoog. Op haar hoge hakken drentelt ze bedrijvig tussen alle tafels door om de prijzen uit te reiken,
rollades en HEMA-cadeaubonnen. ,,We organiseren ook klaverjasavonden, bloemschikmiddagen, countrydancing en maken uitjes met de bus.”
Er zijn vandaag veel bekende gezichten en ze blijft herhaaldelijk staan om een praatje te maken. “Het is belangrijk dat ouderen onder de mensen blijven.”
Lillian weet niet wat de toekomst gaat brengen voor haar en haar oudjes, vanaf 1 januari 2012 is er een nieuwe huurder voor het recreatiegedeelte van het centrum.
“De deelgemeente heeft de huur overgenomen en het is nog even afwachten of we in het pand mogen blijven, ik hoop het zo. Ik heb meer dan 40 vrijwilligers en zo veel
vaste bezoekers, het zou zonde zijn als we wegmoeten.”
Aan de bar staat de man van de middag een kopje thee te drinken. Zanger Peter Dons (56) vertelt dat dit vandaag zijn 1314e optreden wordt.
“En zoals elke keer ben ik een beetje zenuwachtig.” Zijn grote voorbeeld is Toon Hermans. “Ik ben zijn autobiografie aan het lezen en af en toe pik en pak ik wat
grapjes van hem.” Behalve als een zanger ziet hij zich ook als entertainer. “Ik wil mensen een warm gevoel geven, alsof ik bij hen op visite ben.” Hij gaat zich omkleden,
terwijl de laatste bingoballen vallen.
DE TEMPERATUUR STIJGT HET OPTREDEN BEGINT
In een mooi, maar zo zal later blijken, te warm pak komt Peter de zaal in. Groot applaus, iedereen heeft er zin in. Hij trapt af met een grapje over de kleine zaal,
“Die heb ik speciaal voor jullie gereserveerd, om een intiem sfeertje te creëren.” En dan gaat hij zingen. Hij loopt door de zaal en zingt mensen persoonlijk toe.
Het werkt. Mensen klappen, dansen met hem en de sfeer is goed, en heet. Het zweet loopt in straaltjes van zijn voorhoofd, hij blijft rustig doorzingen.
“Daar bij de waterkant,” wordt ingezet.
Het gezelschap bestaat voornamelijk uit vrouwen. Ze zien er verzorgd uit en blijken veel ouder te zijn dan ze lijken. “Dat komt door het leven hier in Charlois,
een lekker groen buurtje,” vertelt Klazien die 73 is, maar 60 lijkt. Ook Jo (87) en Nel (88) wonen goed in Charlois. “Elke vrijdag gaan we hier naartoe,
koffie drinken bij Lillian en kletsen met de biljartende mannen.” Ze vinden het optreden van Peter een succes. “En wat een leuke man hè? Heerlijk om die liedjes van vroeger
te horen.”
Een vrouw in het gezelschap valt op. Ze ziet er piekfijn uit: felgroen jasje aan, lippen gestift en haartjes in de Elnett. Ze heet Ria en is hier voor Lillian,
haar schoondochter. Ze is niet getrouwd, maar heeft al lang een vriend. “Hij is ook zanger, maar ik zeg zijn naam niet hoor.” Is het soms Gerard Cox? “Ja, dat is hem,”
lacht ze verlegen. “Hij heeft hier vorig jaar ook een keer opgetreden bij Lillian.” Hij zingt wel eens en liedje voor haar, vertelt ze. “Hij kan mooi zingen hè?”
Bij de bar staat een van de weinige mannen. Is hij fan van Peter Dons? “Wat denk je? Het is mijn zoon,” en met een bitter lemon keert hij terug naar zijn tafel,
waar ook moeder Dons trots naar haar zoon zit te luisteren. Het laatste nummer voor de pauze gaat over de liefde en de zon.
JUSTIN BIEBER VOOR OMA
Peter vertelt dat hij ervoor zou tekenen om dit werk tot zijn 65e te doen. Is hij de Justin Bieber voor de ouderen? “Ja, misschien wel. Het verschil is dat die jonge
meisjes allemaal op internet zoeken naar hun idool, en mijn doelgroep heeft vaak niet eens internet.” Hij treedt veel op in verzorging- en verpleeghuizen en vertelt
dat hij daar veel energie van krijgt. “Als zo iemand met Alzheimer dan ineens begint te klappen op mijn muziek, dat vind ik prachtig.” Maar toch. “Het liefst zou ik ook
voor 38-jarige vrouwen zingen, maar dat is nou eenmaal niet zo.” Hij vindt het jammer dat zijn doorbraak nooit echt gekomen is. “Ik kom niet uit Volendam en drink niet
zoals Hazes, misschien ben ik wel te normaal.” Frustrerend is het wel eens. “Als Guus Meeuwis of Marco Borsato een van mijn eigen nummers zou spelen, wordt het meteen een hit,
maar als ik het zing niet, mensen kennen me niet.” Hij blijft erbij lachen. “Ik ga nooit chagrijnig naar mijn werk, ik heb er plezier in.” Dromen durft hij wel.
“Ik zou best willen zingen in een programma met een groot orkest, zoals je op die Duitse zenders ziet.” Hij heeft al wel eens brieven naar omroep Max gestuurd,
en ook zijn trouwe fans hebben het geprobeerd, “Maar helaas, nog niet.” Op de korte termijn gaat hij op 1 juni meedoen aan de zangwedstrijd op het Levenslied festival in
Den Bosch. “De finalisten treden dan op voor twaalfduizend man!”
De zanger wordt geroepen. Misschien dat hij straks nog wel een paar van zijn eigen nummer zingt, ‘Rollator Rock’ bijvoorbeeld. Of ‘Het leven lacht me toe.’
Speciaal voor de 55-plussers in Charlois.
27-01-2011 MUZIEKMIDDAG DE ZONNEBLOEM NAALDWIJK/MAASDIJK
Donderdagmiddag 27 januari was Partycentrum De Binnenhof weer gevuld met een grote groep gasten. Zij kwamen voor het optreden van Peter Dons, een bekende zanger/entertainer van Rotterdamse geboorte. Hij had een uitgebreid repertoire
bestaand uit liedjes van Frans Halsema, Gerard Cox, André v. Duin, Frans Bauer en Jan Smit tot Tom Jones en luisterliedjes van Jim Reeves. Er werd door de gasten volop meegezongen. Aan sommigen werd zelfs een ode gebracht. Tussendoor vertelde
Peter veel anekdotes van vroeger. Die gingen van het in de teil gaan op zaterdagmiddag met de hele familie (hij was blij dat hij de oudste was, mocht hij als eerste), tot aan de zwarte kolenkachel, sunlight zeep en nog veel meer. Peter vertelde dat hij sliep onder een dekbed van Frans Bauer. Omdat zijn vrouw een keer Jan Smit op zijn bed had gelegd, heeft hij een week in de caravan geslapen, totdat Frans Bauer weer op zijn bed lag. Zijn vrouw verschoonde maar 1 x per week de lakens. Hier werd uitbundig om gelachen. De gasten hebben erg genoten van zijn veelzijdige optreden, mede door de interactie met de zaal.De reacties van deze “Zonnedag” waren geweldig na het lekkers bij de koffie en de worst en kaas bij de borrel.
Een fotoverslag kunt u hier http://naaldwijk-maasdijk.zonnebloem.nl/index.cfm?fuseaction=main.imagesbibliotheek_showrubriek&selid=3060&mnid=1
terugvinden onder de kop Fotoalbum 2.
Al met al een geslaagde “Zonnedag”, mede door de inzet van vele vrijwilligers.
07-04-2010 GOUDSE POST.
Dons tweede muzikaal warm bad – Peter Dons – of liever zijn stem – verstaat de kunst om dementerende ouderen in één keer te doen opbloeien.
Woensdagmiddag. Feest in de Schoonhovense lunchroom ‘Boven: de officile presentatie van Dons tweede cd ‘Wat waren we groen toen, met onder meer covers van Dave en een voor Dons geschreven nummer door het allang en breed vergeten Britse bandje Magna Carta. Gasten druppelen aanvankelijk hooguit spaarzaam binnen. “Vakantie, denkt Dons. Van de receptie moeten we ook weer niet teveel verwachten. “Lekker klein, gezellig en informeel. De Ammerstolse zanger – precies op deze dag 55 – is in alles het stralende middelpunt: krijtstreeppak, glanzend gebruinde huid die net iets te overdadig is besprenkeld met parfum, de donkere ogen zoekend naar steeds nieuwe gasten. De joviale hand gunt iedereen een stevige schouderklop, de blik verdwijnt spiedend naar de trap waar zich dan toch de volgende gast aandient. “Das een grote, fluistert Dons. “Bassist bij Golden Earring en VOF De Kunst. Ocki Klootwijk vindt zijn komst naar Schoonhoven een vanzelfsprekendheid. “Gratis zuipen. Voor Dons tovert hij een cadeau tevoorschijn. “Ik héb een vermoeden, houdt de zanger de sfeer erin. En inderdaad: uit het zilveren pakpapier trekt hij een delftsblauw wandtegeltje met de titel van zijn nieuwe schijf, in stijl met het artwork van de cd. Komt ook binnen in ‘Boven: Arthur van Poppel. “De muziekkunstenaar, roept Dons de wat verlegen man met een zangerige toon toe, wit wijntje in de hand. In Bedum, in het Noord-Groningse, smeedde Dons plannen voor de muzikale verovering van het land. Klein kroegje, biertje erbij. “Een vriend van me. Was gezellig Arthur? De tweeduizend cds van de eerste persing verdwijnen grotendeels in de koffer met geluidsapparatuur dat Dons jaarlijks gauw tweehonderd keer aanspreekt voor optredens. De Ammerstollenaar, getrouwd en twee dochters, is tot in elke hoek van het land troeteldier van met name hoogbejaarde dames met een nostalgische hang naar vroeger: zn shows spelen zich voornamelijk af op podia van bejaarden- en verzorgingscentra, dorpshuizen en ter ere van huwelijksjubilea. “Mn vrouw is niet jaloers, grapt hij. “Dat zou anders zijn als het niet alleen maar vrouwen waren van 82. Nooit in de Amsterdamse Arena in het voorprogramma van Toppers, de landelijke doorbraak die nooit meer zal komen, het zal Dons een zorg zijn. “Ze vragen wel eens minachtend: werk jij in de gezondheidszorg. Maar een energie dat ik ervan krijg om mensen gelukkig te maken. Kun je nagaan dat de overheid op deze leeftijdsgroep wil bezuinigen. Dat kan toch niet. En: “Je hebt van die artiesten. Blaaskaakjes die voor drie man publiek zo nodig op de bar moeten springen. Laat mij maar lekker elke middag of avond zelf mn apparatuur uitladen en helemaal naar Bedum rijden voor een optredentje. Dementerende ouderen die normaal de hele dag voor zich uitstaren en geen woord zeggen, ze bloeien door mij op. Wát, ik ben er trots op.
03-12-2009 HET KONTAKT.
Een tweede Johan wordt moeilijk zoeken
Johan van den Heuvel draaide op Vlistam Hollandstalige verzoekplaatjes – ook zijn eigen liedjes. Postuum nababbelen over een radiopersoonlijkheid. Toen zanger en entertainer Peter Dons drie decennia geleden vanuit Rotterdam de oversteek maakte naar de Krimpenerwaard, stond hij op het Ammerstolse kerkplein op een dag oog in oog met Johan van den Heuvel. Wat hij zag: een innemende persoonlijkheid die gehuld in zwart pak, zwarte vlinderdas zijn muzikale kunstjes vertoonde. “Een echte troubadour. Een verschrikkelijk leuke man, die open stond voor alles. Ook al hield je niet van zijn muziek.” Dons bedoelt: hij is niet te beroerd om het Krimpenerwaardlied – canonstuk uit Van den Heuvels muzikale nalatenschap – in zijn eigen repertoire te stoppen. Een cd’tje kopen is andere koek. “Neehee”, ontkent Dons mogelijke persoonlijke affiniteit met het genre dat Van den Heuvel aanhing: bijna oubollig Hollandstalig. “Ik ben meer iemand van Phil Collins en Michael Bublé.” Dons schrok vorige week bij het lezen van de overlijdensadvertentie. In de studio van Vlistam, waar Van den Heuvel sinds 1986 tweemaal per week Hollandstalige verzoekplaatjes draaide, waren ze al op het ergste voorbereid: het aardse bestaan van de aan levercirrose lijdende Stolwijker liep op z’n einde. Pr-man André Jonkheid noemt de radiopresentator een gepassioneerde man die onder luisteraars zorgde voor een brok in de keel en “ergens voor stond”. “Hij liet nooit verstek gaan.” Volgens voorzitter Gert van den Berg vertikte hij het om op vakantie te gaan; de keren dat hij niét zijn verzoekplaatjes de ether in slingerde, waren te tellen op de vingers van één hand. “Vlistam was zijn grootste hobby, het zal geen gemakkelijke opgave worden om een tweede Johan te vinden. ’s Ochtends ging hij bij
gemeentewerken (de studio van Vlistam in Stolwijk ligt vlakbij, red.) langs voor een bakkie koffie, waarna hij de bakken met cd’s, singles en elpees uitploos. Het was een man van een plaatje met een praatje.” Ook typisch Johan van den Heuvel: zijn soms torenhoge ijdelheid. De vertolker van het Krimpenerwaardlied draaide namelijk ook graag zijn eigen plaatjes. Hij ging verder prat op een eenmalige invitatie die de VARA hem deed voor een bezoek aan de studio in Hilversum. Medewerkers van Vlistam noemden hem een levende legende, een warm bad waarin hij zich met een zekere graagte liet onderdompelen. Jonkheid: “Hij riep dan lachend: jullie noemen me maar
zoals jullie willen. Ja, van hem kon je het hebben.” Van den Heuvel had z’n bekkie goed bij zich. Weet ook Dons, die dit jaar bij de lancering van zijn tweede plaat in de studio werd gebeld door de fragiele Van den Heuvel, die toen de presentatie van het programma al niet meer deed. “Vijf minuten die best anderhalf uur hadden kunnen zijn. Je kwam niet gauw van hem af.” Dons gniffelt geheimzinnig over “avontuurtjes” waarvan alleen hij en Van den Heuvel weet hebben. “Dat blijft onder muzikanten onderling. Avontuurtjes met drank, alcohol en gezelligheid, laat ik het daar maar op houden.” Johan van den Heuvel stierf woensdag 25 november op 85-jarige leeftijd. Zijn ‘Hollands op verzoek’ wordt nu bij toerbeurt gedraaid door medewerkers van Vlistam.
23-09-2009 GOUDSE POST.
Bubblé tot Kroes: Peter Dons zingt niet alleen voor de ouderen
Als kind al wilde hij al in de picture staan de zanger Peter Dons. Dat is hem aardig gelukt want komende week heeft hij zijn duizendste optreden in vijf jaar in de zorgsector. “Dat betekent dat ik gemiddeld zo’n zes keer per week op het podium sta”, zegt de van oorsprong Rotterdamse zanger. Dons is een energieke, vriendelijke gangmaker, entertainer, een bühnebeest. Zweetdruppels vliegen in de rondte als hij voor zijn publiek staat. “Ik ben aan het zingen en tegelijk doe ik aan topsport. Grotendeels voor een publiek dat woont in verzorgingshuizen en verpleeginstellingen. Het klinkt misschien gek maar ik krijg energie van deze mensen. Ik kom bij mensen die Alzheimer hebben en als je die zover weet te krijgen dat ze met je meezingen, naar je lachen of mogelijk een vinger bewegen, dan krijg ik daar energie van. Dan is het zo iets moois om te doen. Ik maak er elke keer weer een feestje van. Dat weten ze ook. In verzorgingshuis Korte Akkeren in Gouda zingt hij Jim Reeves. “Vijftiger jaren muziek. Ouder niet. Ik zing niet meer van het karretje op een zandpadje.” De zanger heeft twee cd’s op zijn naam staan. Het repertoire loopt van Michel Bublé tot Wolter Kroes. “Vaak word ik in een hokje gestopt Maar ik heb wel heel veel optredens. Ik zing bij oude mensen maar ik doe ook andere dingen. Vorige week nog stond ik in Pathé, op een Ladies Night. Ik doe ook bedrijfsfeesten.”
23-09-2009 IJSSEL EN LEKSTREEK.
‘Ik krijg er energie van’ Zanger en entertainer Peter Dons kijkt uit naar duizendste optreden in vijf jaar
KRIMPENERWAARD – Als kind al wilde hij al in de picture staan; de zanger Peter Dons. Dat is hem aardig gelukt want komende week heeft hij zijn 1000ste optreden in vijf jaar in de zorgsector. “Dat betekent dat ik gemiddeld zo’n zes keer per week op het podium sta”, zegt de van oorsprong Rotterdamse zanger. Dons is een energieke, vriendelijke, gangmaker, een entertainer, een bühnebeest. Zweetdruppels vliegen in de rondte als hij voor zijn publiek staat. “Ik ben aan het zingen en tegelijk doe ik aan topsport. Grotendeels voor een publiek dat woont in verzorgingshuizen en verpleeginstellingen. Het klinkt misschien gek maar ik krijg energie van deze mensen. Ik zing voor jong en oud, alzheimerpatiënten en als je die zover weet te krijgen dat ze met je meezingen, naar je lachen of mogelijk een vinger bewegen, dan krijg ik daar energie van. Dan is het zo iets moois om te doen. Ik maak er elke keer weer een feestje van. Dat weten ze ook.”In het verzorgingshuis, donderdagmiddag zingt hij Jim Reeves. “Vijftiger jaren muziek. Ouder niet. Ik zing niet meer van het karretje op een zandpadje.” Inmiddels heeft de populaire zanger twee cd’s op zijn naam staan. Zijn repertoire is breed en loopt van Michel Bublé tot Wolter Kroes en alles wat daar tussen zit. “Vaak word ik in een hokje gestopt Maar ik heb wel heel veel optredens en ik zing bij oude mensen maar ik doe ook andere dingen. Vorige week nog stond ik in Pathé, op een Ladies Night. Bedrijfsfeesten doe ik ook. Maar ik heb een leeftijd bereikt waarop je goed weet wat je kunt en dat wat je kunt moet je versterken.” Voor meer informatie; www.peterdons.nl.
